In een opgemerkt opiniestuk in de NRC schreeuwt de Nederlandse politica D. Yezilgoz haar verontwaardiging uit omdat de media pas vijf dagen na de feiten de massale aanrandingen van vrouwen door Noord-Afrikanen (en Midden-Oosterlingen) als groot nieuws naar voor hebben geschoven. Pas toen de sociale media, zoals dat heet, gloeiend begonnen te worden, werden de gebeurtenissen voorpaginanieuws. Was het stigmatiserend te melden dat de daders een Arabische origine hadden, vraagt de schrijfster zich af. Maar, zegt ze, het kan me niet schelen: Ik ben er klaar mee!

De feiten zijn wat ze zijn. Het zijn niet enkele mislopen IS-strijders die blanke vrouwen aanranden. Het zijn géén fundamentalistische islamisten die zich hieraan te buiten gaan. Het gaat integendeel om kerels die in het normale leven te zien zijn als gewone, zogenaamd aangepaste lieden van Noord-Afrikaanse afkomst.

Precies dàt is angstwekkend: al maandenlang wordt ons verteld dat politie en leger ons tegen aanslagen beschermen. Maar de jonge kerels waarover hier sprake plegen helemaal geen aanslagen! Ze behoren tot de gewone, respectabele migrantenbevolking. Die bevolking met name waarover Groen en co krijsen dat we ze niet mogen stigmatiseren.

Etnische jonge Vlamingen lopen met oudejaar ook stomdronken, maar zij randen geen vrouwen aan.

Hoe dat komt?

Dat komt omdat onze eigen jonge mannen onze westerse waarden verinnerlijkt hebben. Foucault schreef dat ze ‘gedisciplineerd’ worden. Deze gang van zaken is in de psychologie overbekend: borelingen zijn bundeltjes pure egoïstische emotie. De opvoeding maakt er gedisciplineerde, sociale mensen van. In het begin verzet het kind zich: de bekende neen-fase. Maar gaandeweg maakt het kind de normen van zijn omgeving tot zijn eigen normen.

Welnu – en daar wilde ik op uitkomen – dezelfde normen als die onze eigen jongeren ervan afhouden om vrouwen aan te randen, moeten door allochtone jongeren in hun eigen kindertijd verinnerlijkt worden. Dat verloopt via de opvoeding en die vindt voornamelijk in het gezin plaats. Daar loopt het dus kennelijk mis. Blijkbaar verinnerlijken moslimjongetjes weliswaar wel normen, maar niet de onze, noch de normen die hen zouden verhinderen vrouwen lastig te vallen. Kennelijk verinnerlijken zij àndere normen.

Dat dit zo verloopt is mede een geloofsartikel van extreemlinks, dat immers ijvert voor de totstandkoming van de multiculturele maatschappij: allochtonen moeten het recht hebben op te groeien in hun eigen milieu. Ze moeten alleen de burgerlijke waarden aanvaarden.

De feiten laten nu pijnlijk duidelijk zien wat een draak zulks is. Die burgerlijke waarden betekenen namelijk niets als ze niet steunen op etnische, culturele waarden. Als de drank het oppervlakkige burgerlijke vernis heeft afgespoeld, komen de diepere culturele waarden immers in hun volle glorie tevoorschijn. En dan krijg je dingen zoals in Keulen.

Ikzelf heb vele jaren geleden gepleit voor een diepgaand gesprek tussen autochtone Vlamingen en allochtonen. De bedoeling was om een soort cultuurverdrag te sluiten, dat zou inhouden dat allochtone kinderen in de gemeenschap van de Vlamingen zouden ingroeien. Ik heb ervoor gepleit dat ze Vlamingen zouden worden – niet Belgen. Dat is omdat de cultuuroverdracht, zeker in dit geval, via de taal verloopt en voor zover mij bekend is er geen Belgische taal. Verschillende talen zijn dragers van verschillende waardensystemen, schrijft S. Hameso. We zien nu de juistheid van deze stelling. De enige logische weg is derhalve: Vlaming worden met de Vlamingen.

Doch voor extreemlinks was zulks te flamingantisch, te obscuur en te oubollig. Het ging in tegen het multiculturele dogma. En vandaag gaat het in tegen de fictie van de Europese Burger.

Pas sinds kort is de Vlaamse regering aangevangen met iets dat op een soort inburgering zou kunnen lijken – al merk ik van de maatregelen die naar de kern van het probleem gaan nog niet zo heel veel. Want op school jonge mannen, die hun culturele draai al van thuis uit hebben gekregen, leren dat ze de handen van vrouwen moeten houden, zal weinig uithalen als de drank in de man is.

De `schaffende’ Merkel en haar geestesgenoten mogen zich gelukkig prijzen dat ze op oudejaar niet in Keulen waren. Anders hadden ze nu wellicht in de rij gestaan voor het politiebureau om aangifte te doen van hun aanranding.

Ik vraag me af welk antwoord extreemlinks zal geven als ik hen vraag: moeten wij onze dochters voortaan binnenhuis houden om hen uit de bepotelende handen van hitsige allochtone jonge kerels te houden?

Is dat de maatschappij die jullie willen, hemelbestormers van Groen en co?

Jaak Peeters

Jan 2016