In een column van de extreem-liberale “denktank” Liberales trekt ene Matthias De Clercq—alles netjes op z’n Belgisch met een hoofdletter, jawel—van leer tegen “het nationalisme”. Hij doet dat op zo’n onbeschofte manier, dat een antwoord hierop niet kan uitblijven. Zijn tekst bulkt van de scheldwoorden: “gebrul en zwaaiende leeuwenvlaggen”, “provincialisme”, “mediocriteit”, “slachtofferisme”, “bruut nationalisme” en dat soort lieflijkheden meer. Ik kan Matthias helpen. Er bestaat een heus webwoordenboek voor synoniemen: www.synoniemen.net. Daar vindt hij zeker zijn gading, want naar de bitterheid van de gal die hij uitspuwt te oordelen, zal hij nog héél veel scheldwoorden nodig hebben om zijn wrok uit te braken.
Author Archives: Vic Mortelmans
Het einde van de (natie)staat ?
Inleiding
Het is mode, tegenwoordig, om met al dan niet luid feestgedruis het einde van de staat aan te kondigen, meer bepaald: de natiestaat.
Die natiestaat zou dan namelijk onderuit worden gehaald door de zogeheten globalisering, waarbij het geld binnen de seconde van de ene kant van de aardbol naar de andere kant flitst en de hoofdkwartieren van grote internationale concerns zich onttrekken aan de regelgeving van staten door deze, onder meer, tegen elkaar uit te spelen bij het kiezen van investeringsplaatsen. Het heet dat natiestaten niets meer te vertellen hebben over hun eigen economie, maar dat wat zich economisch voordoet, beslist wordt in de hoofdkwartieren van de zogeheten multinationale ondernemingen.
Verontwaardiging over schaamte
Philip Heylen heeft in de pers heisa veroorzaakt door zijn misprijzen te uiten over de nieuwe werken van de Amerikaanse ‘shockartiest’ Paul McCarthy, die in het Middelheimmuseum te aanschouwen zijn. Voer voor de pers, die terstond een kleine horde kunstminnaars verontwaardigde verklaringen laat afleggen.
Leve Aristoteles!
In deze korte bijdrage wil ik enkele beschouwingen wijden aan sommige gronddenkbeelden waarop onze cultuur berust. Ik vermoed dat tal van misverstanden en zelfs foute ideologische en/of politieke beslissingen of strevingen hierdoor kunnen verhelderd worden. Ik zal dit doen uitgaande van de positie van Adriaan Verbruggen, zonder hier over diens tekst verslag te willen doen.
MEER ARTIKELS
Meer artikels uit het archief zijn te raadplegen op de blog van Doorstroming.
Enkele beschouwingen bij het verslag van een onderzoek
In het Nederlands Tijdschrift voor de Psychologie en haar grensgebieden van december 2005 verscheen het verslag van een onderzoek over “patronen van acculturatie en probleemgedrag bij Marokkaanse jongeren in Nederland.” De grondstelling is dat migratie stress oplevert wanneer een individu niet in staat blijkt om te gaan met de veranderingen in zijn of haar culturele omgeving. Dat kan leiden tot angst, depressie, gevoelens van vervreemding, psychosomatische problemen en identiteitsproblemen. Om deze van oudsher in de natuur der dingen liggende wijsheid te onderbouwen halen de auteurs een hele rits Engelstalige auteurs aan. Het lijkt er overigens op dat niemand, nergens waar ook ter wereld, iets zinnigs over deze problematiek niet in het Engels heeft geschreven, maar daarover verderop meer…
In het hiernavolgende stukje ga ik eerst nader in op de uitslagen van dat onderzoek om daar vervolgens een aantal bedenkingen aan vast te knopen. Als auteur van “Waarde Landgenoten” (Icarus, 1997), meen ik daartoe het recht te hebben.
Continue Reading…
De spiekmeester
Onlangs woonde ik een studiedag bij aan de KU van Leuven, faculteit van de ingenieurswetenschappen. Ik heb tijdens mijn studententijd aan de universiteit kennis gemaakt met wetenschappen zoals de natuur- en scheikunde, de sociologie en de psychologie, de rechtswetenschap en de economie, maar van het bestaan van een heuse ingenieurswetenschap was ik werkelijk niet op de hoogte.
Het vermoeden rijst dat de leiding van de ingenieursfaculteit van de KUL zichzelf wil optillen in het rijtje van de menselijke wetenschappen en dat de verheffing van de studie van een serie wetenschappen, waarvan de ingenieur in zijn praktijk gebruik moet maken, tot het niveau van een eigen, aparte wetenschappelijke discipline veeleer een strategische zet is, dan de weergave van een werkelijkheid.
Het mag geen verwondering baren dat een groep die zich aan dit soort praktijken overgeeft, wel meer pijlen op haar boog heeft, die nader onderzoek vereisen.
Eén ervan is de mythe van het internationalisme
Continue Reading…
Democratie en kwaliteit
Met enige vereenvoudiging kan men de politiek geïnteresseerden indelen in democraten en mensen die op zijn zachtst gezegd opmerkingen hebben over de democratie. In deze bijdrage wil ik deze indeling nader bespreken. Ik wil aangeven dat deze simpele dichotomie een oververeenvoudiging is, zoals men gelijk kan aanvoelen. Belangrijker is evenwel dat deze tweedeling mensen op een verkeerd been zet. Mijn stelling is dat ook dit uiterst belangrijke en tegelijk ontzettend ingewikkelde probleem slechts op een zinvolle wijze kan benaderd worden, als daarbij uitgegaan wordt van de echte filosofische houding, zoals wij die in Doorstroming propageren: oog voor wat ons ontgaat. Of, met de woorden van Otto Duijntjes: “een onuitputtelijke waarheid”.