10 december 2020: een grote kop in HLN – jammer genoeg de meest gelezen krant in Vlaanderen – Elke 14 minuten één coronadode.  In koeien van letters en het getal 14 in het rood.

De krant als een dramaqueen. Effectzoekerij.

Ik heb het omgerekend: dat komt op 30 000 doden per jaar. 30 % van het aantal doden per jaar in Belgique. Vraag: door of mét corona?? Àls het cijfer klopt.

Intussen dragen mensen bij het wandelen in een lege straat een mondkapje, ze schuiven angstvallig naar de andere hoek als er nog iemand in de winkel binnenkomt en ze blijven liever in de regen staan om een verkoudheid op te lopen dan elkaar zo dicht te naderen dat ze met elkaar aan de praat kunnen.

Smetvrees als het nieuwe normaal.

2020 is het jaar zonder griep – voor het eerst. Het jaar waarin duivenbonden, pitjesbakverenigingen en dorpstoneel in feite verboden werden. Vernietiging van het sociale weefsel.

2020 is het jaar waarin ‘illegale coronafeestjes’ door een politie met Gestapo-methoden worden opgedoekt, als waren het cocaïnefeesten. Geen krant die zich afvraagt of de sociale aard van de mens misschien door de Covid-maatregelen worden gefrustreerd. Een journalistiek die niet verder komt dan ‘egoïsme’. Mét een afkeurende terechtwijzing.

Intussen moet de staat Belgique 43 miljard lenen en nog meer afhankelijk worden van internationale financiers. Dezelfden trouwens die met het Vaticaan – naar verluidt – een akkoord hebben gemaakt over “inclusief kapitalisme”, met deelname van onder anderen Johnson & Johnson, een ontwikkelaar van een coronavaccin.

Elke dag klinkt het gejubel luider. Het verlossende vaccin is in aantocht! Weldra kunnen we vrij ademen. Alleen: we zullen het voelen aan onze alweer stijgende belastingen, terwijl intussen weggemoffelde bronnen fluisteren dat de ‘crisis’ nog tot maart 2025 zal duren. Je moet je inkomsten toch voldoende veilig stellen, nietwaar? Jammer genoeg heeft de Amerikaanse FDA een ellenlange lijst met ernstige bijwerkingen bij het Pfizer-vaccin gepubliceerd.

Vreemd: maar van dat alles is er niets te vinden op de hoofdpagina’s van de kranten, noch is het een hoofdpunt bij de audiovisuele journaals. Ook niet dat rapport van de FDA.

Meer zelfs: openlijk wordt er gesproken over de Grote Reset. De ‘pandemie’ kan immers gebruikt worden om een nieuwe wereldorde te scheppen. Met een wereldregering à la Soros, een EU mét NAVO – die anders geen taak meer heeft – als Europees leger.

Slechts hier en daar murmelt een twijfelende geest over de teloorgang van burgerlijke vrijheden, als openlijk gezegd wordt dat de politie zomaar een willekeurig huis mag binnengaan. Of grommelt iemand tussen te tanden omdat in Duitsland 2000 ton aardappelen liggen te vergaan, omdat de afzetmarkt door de Covid-maatregelen in elkaar is gestort.

Niets van dat alles in de media – tenzij in een hoekje, weggestopt voor wie niet aandachtig genoeg is. En de media dazen maar door, als een dolgedraaide mefistofeles, en vullen hun kolommen met boze uithalen naar nepnieuws, zich daarbij door het komende EU-Ministerie van Waarheid gesterkt voelend.

Ja hoor: ze boeken succes.

Ze hebben hun doodsvijand verslagen: Trump werd niet herkozen.

En Belqique heeft weer een anti-Vlaamse, belgicistische regering. Bloedrood, met een berg aan toekomstige belastingen en met een aan zekerheid aanschurkende waarschijnlijkheid dat de inhoud van onze diepvrieskasten zal rotten, bij gebrek aan stroom na het sluiten van de kerncentrales.

En de mensen zijn bang. Bang voor elkaar. Bang voor de toekomst.

Bange mensen zijn mak. Bange mensen verliezen hun kritische geest.

En terwijl dit alles loopt, gaat de ontwikkeling van de techniek haar gang. In zowat alles zitten microchips verwerkt en steeds luider klinkt de roep om chips en nano-deeltjes bij de mens in te planten: dan kun je geliefkoosde muziek beter horen, beter zien, langer onthouden en helderder denken. De vraag is of dit bionische creatuur nog de naam ‘mens’ mag dragen. Voor sommigen is dat de uitkomst van de evolutie.

Men vraagt zich af waarom die ‘14’ in de kop van de krant niet door dit soort vragen wordt vervangen. Het hoeft zelfs niet eens in koeien van letters.

Is de vraag wat er met onze democratie gebeurt en waar het met de maatschappij en met de mens zelf naartoe gaat dan niet belangrijk genoeg voor lui die zichzelf nochtans voorhouden dat de pers ‘de vierde macht’ is? Zien die mensen zelf niet dat het ophokken van de burgerij niet kàn kloppen?

Waarom verkiest de pers de sensatiejournalistiek? Voorzeker niet uit bezorgdheid. Het antwoord is, vrees ik, buitengewoon simpel: angst verkoopt en dat is het enige wat de mediabazen interesseert. Als de belastingbetalende burger daarvoor moet bejegend worden als een stout kind dat bang gemaakt wordt voor de zak van Zwarte Piet, dan moet dat maar.

Waartoe dit alles moet leiden, weet ik niet.

Maar burgers zijn geen stoute kinderen. Burgers moeten niet braaf zijn. Het zijn bewuste, soevereine menselijke wezens, niet meer dan het journaille, maar zeker niet minder.

De geschiedenis leert dat de elites, waartoe de media zich rekenen, soms finaal van de kaart worden geveegd.

Omdat ik voor de democratie kies en omdat ik die democratie zie als de grote historische kans van de werkende mens zit in dat kleine vierletterwoordje soms mijn nieuwjaarswens voor alle lezers van Doorstroming opgesloten.

Mijn wens en mijn hoop.

Jaak Peeters

December 2020