Marc Van Ranst en het neo-unitarisme

Het valt niet langer te loochenen: sinds liberalen en de zogenaamde groenen aan de macht zijn wordt het belgicisme weer fel opgekoterd.

 

Dezer dagen verschenen in zowat alle noord-Belgische kranten artikels waarin verkondigd werd dat onze staatsstructuur doden veroorzaakt. Marc Van Ranst had namelijk als oorzaak verkondigd dat er in België acht ministers van volksgezondheid zijn.

Natuurlijk had hij ook kunnen zeggen dat met een correcte bevoegdheidsverdeling dit soort alarmistische artikelen zinloos zou zijn geweest. Of hij had kunnen zeggen dat in een confederaal België slechts twee excellenties bevoegd hoeven te zijn voor gezondheidszorg.

De noord-Belgische pers had de uitspraken van Van Ranst ook kunnen kaderen. Bijvoorbeeld door te stellen dat ook de immigratie oorzaak van doden is. Immers: hoe dichter bevolkt, hoe meer verkeer. Hoe meer verkeer, hoe meer verkeersdoden. Logisch niet?

Heeft iemand zoiets kunnen lezen? Neen hoor, want dat is extreem rechts.

 

Sorry: maar hier lees ik demagogie van het zuiverste water. Ziehier wat Wikipedia schrijft over demagogie.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Demagogie#:~:text=Demagogie%20(%3E%20demagogisch%3B%20van%20het,%22logica%22%20van%20een%20persoon.&text=Iemand%20die%20demagogie%20bedrijft%20zal%20niet%20direct%20onwaarheden%20naar%20voren%20brengen.

 

Zeg nu zelf: is het geen pure vorm van demagogie als iemand de simplistische theorie  verspreidt dat meer unitarisme levens zal redden? En wat moeten we nu over die Noord-Belgische media denken?

Vlaams Belang-voorzitter Van Grieken krijgt het hier op een schoteltje, want voortaan bevindt hij zich waarachtig in goed gezelschap!

 

Van Ranst vindt dat één minister bevoegd moet zijn. Die kan dan meteen de knopen doorhakken.

Heuh?

Knopen doorhakken? Of de adviezen van Van Ranst ten uitvoer leggen?

Dat is namelijk een wereld van verschil.

 

Als het gaat om puur medische kwesties, dan moeten de adviezen van de specialisten worden toegepast. Het maakt dan niet uit dat er één, twee of zeventien ministers bij zijn betrokken, zomin als het uitmaakt dat er één of twintig politiecommissarissen bevoegd zijn voor de verkeerspolitie. Als wetenschappelijk bewezen is dat actie A noodzakelijk is om levens te redden, dan loopt daar geen weg langs.

 

Maar Corona is al lang geen louter medische kwestie meer. Het is een maatschappelijke kwestie. In De Telegraaf stond vandaag, 18/11/2020, de vraag te lezen of we voortaan nog buitenhuis mogen, als we niet gevaccineerd zijn. Sommige Nederlandse liberalen, VVD-ers, hebben zoiets écht op het oog. Zullen we binnenkort de supermarkt nog in mogen zonder vaccinatiebewijs? Beseffen we wat er aan het gebeuren is? En is mensen “ophokken” – zoals nu gebeurt – niet een maatschappelijke actie, waarmee heel veel andere belangen verband houden?

En dat alles onder het bewind van “liberalen”, nota bene!

 

Goed: we laten ons allemaal vaccineren met een product dat eigenlijk nog tien jaar op zijn bijwerkingen had moeten worden uitgetest. Maar we zijn allemaal brave lieden die trouw de bevelen opvolgen. Intussen stond in Metro evenwel te lezen dat er alweer een nieuwe besmettelijke ziekte werd ontdekt. Begint het spelletje dan weer opnieuw?

En wat zal er komen nà de zoveelste vaccinatie, de farmaceuten ten bate? Een chip in de linkerhersenhelft en eentje in de rechter, zodat iedereen makkelijker in het rijtje kan lopen?

 

Het gaat hier om een zaak die veel en veel verder reikt dan alleen maar de strijd tegen een virus. Het is een zaak van algemeen maatschappelijk belang. Men leze er De Tocqueville of  Orwell op na. Op maatschappelijk gebied hebben de adviezen van de dames en heren experts niet meer rechten dan die van de kritische, geïnformeerde burger.

En als het over maatschappelijke ordening gaat, dan gaat het over cultuur. Dan bestaat er een Vlaanderen en een Wallonië.

Dat laatste simpele feit kan niet worden weggeveegd door wat demagogie van een linkse unitaristische viroloog.

 

Van Ranst màg zich politiek links opstellen. In deze reeks werden trouwens al eerder enkele actiepunten voor een moderne linkerzijde opgegeven. Denk maar eens aan de betaalbaarheid van woningen. Tegenwoordig moet je al met z’n tweeën uit werken gaan en liefst nog een bijbaantje nemen om aan een appartementje van 85 m2 te komen. En dan verbazen we ons over de vele echtscheidingen?

 

De heer Van Ranst is ongetwijfeld een bekwaam viroloog en zijn vakadviezen moeten worden nageleefd – maar alleen als het vakadviezen zijn.

Maar als hij afdrijft naar platte demagogie moet hij in zijn kot worden gejaagd.

De noord-Belgische pers zelf zou beter wat grondiger nadenken, in plaats van mee te gaan in deze simplismen, die vooral de neo-unitaristen ten goede komen, onze burgerlijke vrijheid beperken en voorts ingaan tegen de gang van de geschiedenis.

 

 

Jaak Peeters

November 2020

 

Over nepnieuws en indringende vragen…

De New York Times staat niet bekend om haar extreemrechtse sympathieën. Integendeel, want nogal wat mensen ergeren zich wel eens over het politiek correcte gedrag van haar redactie.

Dezer dagen stond er volgens een bekende correspondent wel degelijk in diezelfde NYT te lezen dat tot wel 90% van de in Amerika uitgevoerde Covid-19-tests die positief testen in feite negatief zou moeten zijn. De betrokken correspondent benadrukte bij herhaling dat het effectief om de NYT gaat. Die krant heeft ook onderzocht waar die 90% vandaan komt. De essentie is dit: men schraapt met een wattenstaafje of iets van dien aard wat cellen uit neus of keel en onderzoekt die naar de aanwezigheid van erfelijk Sars-materiaal. Bij iemand die besmet is vindt men dat erfelijk materiaal. Vervolgens wordt dat materiaal tot wel vijftig keer verveelvoudigd. Dat heeft tot gevolg dat de besmettelijkheidsgraad fel overschat wordt.

Dat is belangrijk, want de vraag luidt of deze procedure ook bij ons gevolgd wordt. Indien dat zo is schept dat een probleem, want de op die manier fel overschatte besmettingscijfers dienen als basis voor een hoop beperkende maatregelen, waarvan er een aantal gewoon desastreus zijn voor onze samenleving.

Nu zal er wel niemand aan twijfelen dat Covid-19 een erge ziekte is, erger dan een gewone griep – al maakten zowel de Aziatische als de Spaanse griep veel meer doden dan Covid-19 tot nog toe.

Dat er dus maatregelen worden genomen kan niemand de autoriteiten ten kwade duiden.

De vraag is nu of de thans geldende maatregelen gepast zijn. Daar worden felle discussies over gevoerd en ook dat is heel normaal.

 

Maar de hele zaak doet niettemin nog andere scherpe vragen rijzen voor wie naar de jaren dertig van vorige eeuw wil kijken.

 

Maandenlange mentale manipulatie door ‘experts’, politici en media hebben namelijk een algemeen klimaat van angst geschapen. Mensen wordt smetvrees aangepraat, ze berispen elkaar als ze denken dat iemand zijn of haar kapje niet goed draagt of zijn zelfs bereid medemensen over te dragen aan politie. De overheid stuurt intussen anonieme controleurs op pad.

Je hoeft geen historicus te zijn om hierbij te gaan huiveren.

Ook in de jaren dertig van vorige eeuw heerste er een algemeen klimaat van angst. Toen waren het de communisten en de Joden die de mensen bang maakten. Vandaag zijn het virussen.

In dat klimaat van algemene angst konden organisaties zoals Gestapo hun afzichtelijke werk doen en werden daarbij nog door grote delen van de bevolking gesteund.

Zelfs de oorlogsretoriek ontbreekt niet. Zei Emmanuel Macron niet “nous sommes en guerre »?

En zei Hermann Göring niet dat je met mensen alles kunt doen, als je ze maar bang genoeg maakt?

Ook in de jaren dertig van vorige eeuw werd die angst opgeklopt. Ook toen deden vele media driftig mee.

 

Wie hier kritische vragen over stelt krijgt zo stilaan het gevoel dat hij of zij gerangschikt wordt bij de verwerpelijke lieden die nepnieuws verspreiden. Zelfs de EU vindt het nodig om zich daarmee bezig te houden.

Maar die zogenaamd verwerpelijke lieden willen alleen maar de hele waarheid kennen. Ze willen in hun media ook een verslag van het onderzoek van de New York Times kunnen lezen. Ze willen niet uitgescholden worden voor asociale egoïsten omdat ze niet klakkeloos alles aannemen wat hen vanuit de media wordt voorgeschoteld.

 

Die media en bijhorende politici gaan er overigens nogal brutaal op los. Wie hen niet kritiekloos gelooft doet aan nieuwsvervalsing en ontkent de ernst van de toestand. Alsof die honderdduizenden hooggeschoolde Vlamingen inmiddels niet weten dat Covid-19 een erge kwaal is!

 

Er bestaat ook zoiets als humanisme, vrijheid en emancipatie.

 

In plaats van de bevolking gelijk weg te zetten als onbekwaam tot fatsoenlijk sociaal gedrag en de hele tijd een angstpsychose op te kloppen, kunnen media en co ook de goede krachten in de burgers aanspreken.

Ik zou wel eens willen weten hoe onze samenleving eruit zou zien als de kranten de hele tijd lang de mensen in die richting zouden hebben aangemoedigd, in plaats van ze angstig te maken.

Dan had bovenstaande angstaanjagende vergelijking geen zin gehad.

 

 

Jaak Peeters

November 2020