De kranten berichtten deze week dat de Europese commissie het bekijken van kinderporno op internet wil verbieden. Het gremium wil dat de lidstaten de betrokken internetsites blokkeren.
Op het eerste gezicht lijkt dit optreden op ieders steun te moeten kunnen rekenen. Maar bij nader toezien pleegt men met valse voorwendsels een aanslag op onze vrijheid.
De Standaard probeert een debat op gang te krijgen over ‘nationale identiteit’. De Belgischgezinde krant neemt daarvoor het beruchte/bekende stuk van Verhofstadt als uitgangspunt: Er rot iets in Frankijk. Daarop volgden een aantal opiniestukken. Sommige benedenmaats, andere behoorlijk zinvol. Continue Reading…
Heel terecht merkt Nadia Fadil[2] samen met vele anderen op dat de confrontatie met het vreemde, bijvoorbeeld in het kader van de globalisering, mensen doet nadenken over hun eigen identiteit en over de eigen fundamenten. Wie op iets vreemds botst, wordt tegelijk met zichzelf geconfronteerd. Het eigene verschijnt het duidelijkst als het verschil met het andere wordt beklemtoond. Het vraagstuk is bijgevolg erg actueel. Continue Reading…
Wat is hier in hemelsnaam gaande! Een kreet die mij op het puntje van de tong ligt bij ‘t gadeslaan van de reacties op mgr. Léonards benoeming…
De hele heisa is echter geen verrassing, want past in het patroon beschreven in “De maat van God“. Mensen zijn niet meer in staat de goddelijke dimensie van het geloof onder ogen te zien, focussen op de rol van het gezag en vergeten de rol van het geweten en van de genade. Tenslotte gooien ze het hele boeltje te grabbel van populisme.
Doorstroming is een webstek van en voor kritische, Nederlandsbewuste intellectuele dwarsliggers. Geen politiek correct denken kan ons bekoren. Het is onze overtuiging dat de democratie – de grote verovering van de Westerse werkende mens!- geen censuur van welke aard ook verdraagt. Daarom stromen we door, altijd maar verder voortgaande op onze eigen weg: die van het respect voor mens, volk en natie.
Er is geen twijfel over mogelijk : de moord op Shana en haar vriend Kevin is zo afschuwelijk, dat ze met geen woorden te beschrijven valt. Men kan dus best meevoelen met de afschuw die de collega-leraren van de waarschijnlijke dader voelen. Plaatsvervangende schaamte, de schaamte om nog collega genoemd te worden van iemand die iets dergelijks op zijn geweten heeft.
Onlangs werd aan een Vlaams hoogleraar een subsidie toegekend van, naar verluidt, 25 miljoen euro. Dat is een ongewoon hoog bedrag. Weinig Vlaamse hoogleraren zullen zich kunnen verheugen in het ontvangen van zo’n enorme som om hun onderzoek te spijzen.
De betrokken titularis had evenwel speciale adelbrieven: zijn onderzoek is gericht op energie, en dat is één van de stokpaardjes van de Vlaamse Regering.
Ik begin met betekenis nummer één. Ze werd onlangs verwoord door Stijn Vandamme in Necessariis Diversitas. Daarin lijkt Vandamme zich aan te sluiten bij een strekking binnen de N-VA, voor dewelke subsidiariteit zoiets betekent als: “bevoegdheden worden beheerd op het niveau dat daarvoor het best geschikt is.”
Ik verwerp deze betekenis. Een beroep op deze betekenis van subsidiariteit lost namelijk niets op. Belgicisten houden immers vol dat hun politieke constructie het meest geschikte niveau is. Er is een extern criterium nodig. Continue Reading…