Hoe dikwijls kregen uw kijkers of lezers te horen en te lezen dat een klimaatdebat overbodig is, want er is een 97 % wetenschappelijke consensus?

Hoe dikwijls dienden ook de lezers van onze Nieuwsbrief te lezen dat 97 % van de wetenschappers de zienswijze van het VN-IPCC ondersteunen? Dat universiteitsrectoren spijbelende jongeren steunen in hun roep om de dramatische opwarming van de aarde door ‘onze schuld’ te stoppen?

En toegegeven wie zelf niet de minste kennis heeft, is gemakkelijk te overtuigen van een standpunt dat dag na dag wordt herhaald. Zelf hebben we heel dikwijls in onze kennissenkring reacties gehoord die daarnaar verwijzen. Ze beginnen heel dikwijls hun betoog met ‘ik weet het zelf niet maar …’ en vertellen dan net als gehersenspoelde lezers/kijkers ‘dat 97 % van de geleerden toch wel voldoende zijn, en wie ben ik wel om daaraan te durven twijfelen?’

Deze Open Brief schreven we na lezing van een vertaalde versie van de Brief van Noorse academici aan hun premier, Erna Solberg. Ze beginnen hun onderbouwd betoog met de vraag of die consensus wel bestaat. Onderaan deze Open brief vindt u een uittreksel over de consensus.

Geachte hoofdredacteurs en journalisten van tv en geschreven pers,

U verwijst heel terecht naar uw deontologische plichten om uw lezers/kijkers zo goed mogelijk te informeren. Dat u de strijd aangaat met ‘fake nieuws’ en daar heel zeker niet aan meedoet. Dat betekent dat u, zowel individueel als collectief alles in werk stelt om de ontvangen informatie te controleren op zijn juistheid. Check en dubbelcheck heet het in uw eigen jargon.

Wat wij u vragen is eenvoudig: Doet u die check en dubbelcheck ook eens door onderstaande argumenten in verband met de gepleegde misleiding en onwetenschappelijke argumenten inzake de 97 % consensus te controleren op hun juistheid en daarbij vast te stellen dat deze academici ofwel juist ofwel fout zijn.

Wat wij vervolgens durven vragen is dat u uw lezers informeert over deze belangrijke brief en hen in alle openheid de conclusies van uw onderzoek voorlegt. Uw geloofwaardigheid kan er alleen maar bij winnen en u weet dat dit geen overbodige oefening is! Meer zelfs, het is de plichtsgetrouwe toepassing van de deontologische kwaliteitsnorm waar u zo prat op gaat.

Wij vragen alvast onze lezers om deze Open Brief met de argumenten te lezen en deze kenbaar te maken in hun eigen netwerk (vooral politici en journalisten). Zo kunnen we bijdragen tot een debat waar een volwassen democratie een grote nood aan heeft. Zo kunnen we een dam opwerpen tegen de ‘pensée unique’ die in de media overheerst.

Met vriendelijke groeten,

Pjotrs Dwarsliggers

De 97% consensusclaim is door de media kritiekloos verspreid, alsof alle opwarming door de mens is veroorzaakt. Het cijfer is onder meer afkomstig uit een artikel van John Cook et al (2013): ‘Quantifying the consensus on antropogenic global warming (AGW) in the scientific literature.’ De auteurs hebben 11.944 samenvattingen van artikelen over de wereldwijde klimaatverandering en het broeikaseffect in vier categorieën verdeeld. Van de geraadpleegde samenvattingen bevatten er 7.930 geen expliciete stellingname ten aanzien van AGW. Deze werden terzijde geschoven. In de resterende  artikelen werd wél stelling genomen ten aanzien van AGW, maar in 118 artikelen werd AGW verworpen of betwijfeld. Tegen deze achtergrond concludeerden Cook et al dat 97% van de onderzoekers de AGW ondersteunden.

Het verhaal, dat eigenlijk niet thuis hoort in een serieus klimaatdebat, is grondig onderzocht door Brandon Shollenberger in het artikel: ‘The Climate Wars – the consensus is enforced’, en van Andrew William Montford, in: ‘Fraud, bias and public relations – the 97 % consensus, and its critics’.

Cooks artikel is misleidend. Het is ontoelaatbaar om 7.930 relevante klimaatartikelen te elimineren. Daarenboven blijkt uit Cooks datamateriaal – waarvan inzage aanvankelijk werd geweigerd omdat de computer defect was – dat slechts 41 artikelen de AGW-hypothese onvoorwaardelijk ondersteunden. Ook bleek dat in de groep van 3.896, die schijnbaar de AGW-claim ondersteunde, onderzoekers waren opgenomen die van mening zijn dat de mens slechts 20 tot 30 procent bijdraagt ​​aan het broeikaseffect, evenals een aantal sceptici die geloven dat de menselijke bijdrage slechts een paar procent bedraagt. Een beveiligingsfout op een website onthulde dat het artikel van Cook et al uitsluitend als media-item was bedoeld – en dat was het ook – bestemd voor niet-kritische journalistiek als boodschapper. Kortom, het artikel van Cook et al is manipulatief door van een mug een olifant te maken.

Maar toch duikt het verhaal van de 97% consensus steeds maar weer op in de discussie. Het wordt gebruikt om sceptici de mond te snoeren en hen uit te sluiten van een serieus klimaatdebat. Maar het fungeert ook als alibi voor politieke besluitvorming.

Onze voormalige premier, Gro Harlem Brundtland, heeft over klimaatverandering gezegd: ‘Het is immoreel om te twijfelen.’ Maar juist de twijfel is het kenmerk van de wetenschap, terwijl anti-scepsis tot pseudowetenschap leidt. Scepsis en twijfel vereisen vrijheid van meningsuiting en zijn kenmerken van een gezonde democratie.