De communisten uit Vlaanderen willen een straffe herfederalisering, zodat de Belgische staat een hoop bevoegdheden die nu bij de deelstaten zitten, terug naar zich kan halen.

Het gaat om zowat alle bevoegdheden die er maar enigszins kunnen toe doen, tot onderwijs toe. Wees maar zeker dat ook de taalwetgeving op de schop gaat, want wat kan het de communisten vanuit hun materialisme schelen welke taal mensen voeren?

Wat er voor Vlaanderen overblijft? Ongeveer dezelfde bevoegdheden als die welke vandaag de gemeenten hebben.

We kunnen daar hel en verdoemenis over schreeuwen, maar het is beter uit te pluizen waarom ze dit willen.

In Wallonië is de communistische partij, onder leiding van de oer-Vlaamse Raoul Hedebouw, net niet de grootste partij. In Vlaanderen is de communistische partij nauwelijks van betekenis, ook al krijgt ze in de media opvallend veel aandacht.

Als ze de zwakke Vlaamse communisten kunnen koppelen aan de sterke Waalse en dat alles vastleggen in een strak belgicistisch kader, dan winnen de gezamenlijke communisten behoorlijk aan macht.

Dan kunnen ze vanuit die positie ook in Europa gaan doorwegen.

Het is een oude en simpele strategie.

Dat brengt ons bij Europa.

We moeten constateren dat de EU zich in rap tempo beweegt naar een sterk centralistische eenheidsstaat.

Voor sommige Covid-maatregelen moest de Belgische regering eerst de toestemming aan de EU vragen: we kunnen zelfs niet altijd meer de passende maatregelen nemen om onze eigen gezondheid en die van onze kinderen te beschermen, zonder de bazen van de EU eerst om toestemming te vragen. Men wrijft zich de ogen uit, maar zover is het gekomen!

Bovenop kondigen zich EU-belastingen aan. Er is sprake van een zogeheten Digitaks op internetbedrijven. Er komt een CO2-taks. De Green Deal zal nog andere nieuwe of in ieder geval hogere belastingen tot gevolg hebben en dit keer op EU-schaal.

En op wereldschaal is de EU de enige echte speler – niet langer de nationale staten.

De uiteindelijke uitkomst van dit hele verhaal is duidelijk: Vlaanderen wordt een machteloze provincie van een machteloze aan de EU ondergeschikte lidstaat. Er blijft van onze zelfbeschikking niets meer over.

Ziedaar waar onze ‘elite’ ons heeft gebracht.

In die nieuwe toestand zal het behoorlijk lastig worden om onze culturele en taalkundige eigenheid te bewaren. Wie het niet gelooft moet maar eens over de markt lopen in Vilvoorde of Dilbeek – het mag nu weer. Er zal geen enkele taalgrens meer bestaan en de kans wordt reëel dat het Nederlands wordt gemarginaliseerd, hetgeen de bazen van de EU vermoedelijk geen moer kan schelen.

Met dit alles op de achtergrond – en toegegeven: het is geen opbeurend beeld – is het goed de aandacht te vestigen op politiek neutrale instellingen waar voor onze cultuur geijverd wordt.

Eén van deze instellingen is de werkgroep Identiteit met haar informatiecentrum in Izegem. Het is een Vlaams-Nederlands vormingsinstituut. iD bevordert de maatschappelijke discussie over onderwerpen als duurzaamheid, culturele identiteit, subsidiariteit en authenticiteit. Men tracht er ook een correcte zienswijze te ontwikkelen op de verhouding tussen onze eigen nationale identiteit, de Vlaams-Nederlandse identiteit en Europa.

iD is tegelijk een belangrijk archief. Je vindt er zo’n 50 000 boeken en men mikt op 100 000 boekwerken.

Wie dus een deel van zijn bibliografisch bezit kwijt wil heeft voortaan een nuttiger bestemming dan de container.

Alles bij elkaar dus reden genoeg om even met deze mensen contact op te nemen.

De administratie is in handen van Bert Dekeyzer, Roeselaarsestraat, 138, 8870 Izegem, en iD is via de elektronische kanalen bereikbaar via dedelbert.dekeyzer@telenet.be, of telefonisch op 0468/13 09 08. De webstek is www.identiteit.info.

Als onze politieke vertegenwoordigers er niet in slagen de belangen van ons volk op een doeltreffende manier te beschermen, dan kunnen we in ieder geval van onderen op actie voeren. Dat werkt traag, maar gestaag. De geschiedenis leert dat zulks soms het beste resultaat oplevert.

Jaak Peeters

Juni 2021